เป็นบทความที่ผมเคยเขียนลง http://afterword.co/blog/ ครับ “The measure of intelligence is the ability to change” – Albert Einstein ผมชอบเล่นหมากรุกมาตั้งแต่เด็กๆ ครับ มีความเซ็งที่เกิดกับผมเป็นประจำคือหมากรุกไทยจะโดนมองว่าเป็นของเล่นวินมอไซด์ ไม่ได้ถูกมองว่าเป็นกีฬาด้วยซ้ำไป ที่หนักคือผมเคยโดนอาจารย์ท่านนึงบอกว่าหมากรุกเป็นกีฬาชั้นต่ำ … อันนี้ก็ว่าอาจารย์ท่านไม่ได้นะ เพราะบ้านเราคงมองหมากรุกแบบนี้จริงๆ ผมก็เกิดสงสัยว่า ทำไมหมากกระดานต่างประเทศถึงได้เป็นที่ยอมรับในของคนในประเทศเค้า เช่นว่า นักเล่นหมากรุกสากลจะได้รับการยอมรับว่าเป็นคนที่สุดยอดเป็นหน้าเป็นตาของประเทศ หรือว่าที่ญี่ปุ่นเกมหมากล้อมถูกมองไปเป็นถึงขึ้นปรัชญาการใช้ชีวิต ปรัชญาการทำธุรกิจ มันน่าสนใจนะครับ ที่ทำไมคนไทยเราไม่ได้มอง หมากรุกไทยในแง่ปรัชญาการใช้ชีวิตบ้าง ทั้งๆ ที่มันไม่ได้แตกต่างกันเลย ผมเชื่อว่าหมากกระดานในไทยยังไม่เป็นที่ยอมรับเพราะขาด Value Added ในแง่ปรัชญาหรือในแง่ภาพลักษณ์นี่ล่ะครับ จนกระทั่งผมได้มาเล่นหมากรุกอย่างจริงๆ จังๆ ได้รู้จักได้เป็นศิษย์ของเซียนหมากรุกไทย ซึ่งก็คือ อ. ไพศาล (เซียนบัง) เจ้าของฉายาจอมยุทธ์พันรูป ซึ่งผมเรียกท่านว่า ”จารย์บัง” ครับ สิ่งที่จารย์บังสอนผม ไม่ได้สอนแค่วิธีเล่นหมากรุก แต่สอนกระทั่งแนวคิด วิธีการใช้ชีวิต มุมมองชีวิตจากหมากรุก (ปล. ผมไม่ได้ติดต่อจารย์บังหลังจากผมไปทำงานต่างประเทศ ทีนี้พอผมแข่งจนได้แชมป์คาทาน (The SettlersContinue reading “ได้คิด จน คิดได้ ตอนที่ 3: ข้อคิดจากบอร์ดเกม”
Tag Archives: ข้อคิดจากบอร์ดเกม
ได้คิด จน คิดได้ ตอนที่ 2: โรคกลัวแพ้
เป็นบทความที่ผมเคยเขียนลง http://afterword.co/blog/ ครับ “The goal is to win, but it is the goal that is important, not the winning.” Reiner Knizia (Famous Board Game Designer) ตอนที่ 2 แล้วนะครับ เกี่ยวกับ ข้อคิดที่ได้จากการเล่นบอร์ดเกม ความน่าสนใจอย่างหนึ่งของบอร์ดเกมนะครับ คือ มันคล้ายกับหมากรุก แต่เป็นหมากรุกที่มี Theme มีเรื่องราวสนุกสนาน และ ไม่เครียดเท่าหมากรุก แต่พอมันคล้ายหมากรุก มันก็จะมีภาพว่ามันเป็น Brain Game ที่คนเล่นเก่งจะดูเป็นคนฉลาด และมันก็ทำให้เกิดมุมมองผิด ๆ ว่า คนที่เล่นแพ้คือคนโง่ หลาย ๆ คนที่เล่นบอร์ดเกมเลยมีโรคอย่างหนึ่งครับ ผมเรียกว่า “โรคกลัวแพ้” โรคกลัวแพ้นี้มักจะเกิดกับคนที่เริ่มหัดเล่นใหม่ ๆ ครับ บางคนกลัวแพ้จนทะเลาะกับเพื่อนจนร้องไห้ไปเลยก็มีContinue reading “ได้คิด จน คิดได้ ตอนที่ 2: โรคกลัวแพ้”
ได้คิด จน คิดได้ ตอนที่ 1: บอร์ดเกม คืออะไร?
“บางที เราควรหยุดคิด เพื่อมาคิดว่า ตอนนี้เราควรจะคิดอะไร” ผมว่า บางทีเราก็ต้องหยุดคิดบ้างนะ เพื่อหันมาทบทวนดูว่า ตอนนี้เราควรคิดอะไรกันแน่ หลาย ๆ ครั้งผมเจอว่า สิ่งที่เราควรคิดไม่ใช่สิ่งที่เรากำลังคิด ประโยคนี้มันผุดขึ้นมาในหัวผม ตอนที่ผมกำลังนั่งเล่นบอร์ดเกมที่ชื่อว่า Caylus ครับ (http://boardgamegeek.com/boardgame/18602/caylus) แต่ว่า Caylus คืออะไร … Caylus คือหนึ่งในบอร์ดเกมยุคใหม่ ถ้าให้เทียบก็เหมือนกับเกมเศรษฐีที่เราคุ้น ๆ กันน่ะครับ แต่มันพัฒนาไปไกลกว่ามากครับ บอร์ดเกมยุคใหม่คืออะไร? บอร์ดเกมยุคใหม่เป็นที่นิยมในยุโรปครับ โดยเฉพาะในประเทศเยอรมัน จนมีคำเรียกบอร์ดเกมประเภทนี้ว่า German-style Board Game เกมเหล่านี้จะไม่มีผู้เล่นถูกกำจัดออกจากเกม ไม่มีใครต้องนั่งเบื่อรอเกมจบ เป็นเกมที่ต้องใช้ทักษะการวางแผนมากกว่าใช้ดวง ที่สำคัญคือจะเล่นให้ฮาหรือจริงจังก็ได้ในเวลาเดียวกัน! คุณ “สฤณี อาชวานันทกุล” เคยเขียนบทความเกี่ยวกับบอร์ดเกมยุคใหม่ไว้ครับ ชื่อว่า “ลาก่อนเกมเศรษฐี” ลงนิตยสารสารคดี http://www.sarakadee.com/2011/09/29/goodbye-monopoly/ คุณสฤณี ได้สรุปข้อดีของบอร์ดเกมไว้อย่างเข้าใจง่ายและเห็นภาพมาก ๆ ผมถือว่าเป็นบทความที่ดีที่สุดบทความหนึ่งของไทยเกี่ยวกับบอร์ดเกมเลย ผมคงไม่มีปัญญาไปบรรรยายได้เทียบเท่าคุณสฤณีหรอกครับ ดังนั้น เชิญเข้าไปอ่านเลยครับผม 😀 ผมมาเจอกับบอร์ดเกมนี้ได้อย่างไร?Continue reading “ได้คิด จน คิดได้ ตอนที่ 1: บอร์ดเกม คืออะไร?”
จั่วการ์ดให้ชีวิตบ้าง [ข้อคิดจากบอร์ดเกม]
วันก่อน น้องที่ผมเคารพท่านนึงได้มาปรึกษาเรื่องอนาคตส่วนตัว คือ น้องเค้าชอบเล่นคาทาน ผมก็เล่าไปว่า ตัวผมเองเนี่ยมีสันดานส่วนตัวอย่างนึงคือ ชอบมองอะไรเป็นเกม เป็นหมากรุกบ้าง เป็นคาทานบ้าง คือผมชอบคิดว่า ปัญหาของเราเนี่ย ถ้าเปรียบเป็นเกมเราจะทำยังไง ผมก็บอกน้องไปว่า … ปัญหานี้เหมือนกับว่าเราเล่นคาทานอยู่แล้วลังเลว่าจะจั่วการ์ดดี หรือ สร้าง city ดี คือมันต้องอ่านให้ขาดว่า จริงๆแล้วตอนนี้เกมของเรา เราต้องการอะไร ต้องเสริมอะไร ถ้าจั่วการ์ดเนี่ย เราก็ไม่รู้ว่าจะได้ไพ่อะไร ไพ่อาจไม่เข้ามือ แต่ที่แน่ๆ คือ เราจะเล่นเกมได้อย่างมี flexibility มากขึ้น พวกเรานักเล่นเกมคงรู้ดีว่า ถ้าเล่นคาทานแล้วเราไม่มีไพ่ แต่เพื่อนมีไพ่อมไว้คนละ 1-2 ใบเนี่ย ชีวิตมันอึดอัดมาก การลงทุนในการ์ดบ้างก็ไม่ได้เป็นแย่อะไร แล้วน้องก็กลับไปคิด ต่อมาน้องก็เดินมาบอกว่า … ผมคิดอะไรได้ละ ผมว่า ชีวิตผม ผมจั่วการ์ดน้อยไป ผมว่าจะผมลองจั่วการ์ดให้ชีวิตดูบ้างละพี่ แล้วน้องเค้าก็ตัดสินใจได้ ชีวิตมันก็เหมือนเกมครับ บางทีเกมมันก็ให้ข้อคิดได้จริงๆนะ อันนี้ผมนั่งยันนอนยันเลย จะว่าไปผมนี่ก็บ้าเกมคาทานนะ เอามาเป็นข้อคิดได้ซะงั้น
ข้อคิดจากบอร์ดเกม
“วงการนี้ เค้าปลูกถั่วกันเก่งมากเลยเนอะ” แฟนผมพูดหลังจากได้ยินผมเล่าเรื่อง การเป็นพันธมิตรกันของร้านบอร์ดเกมใหญ่ๆในไทย ปลูกถั่วเป็นชื่อเล่นของเกม Bohnanza ครับ ที่ผู้เล่นแข่งกันปลูกถั่ว แต่การที่เราจะได้แต้มเราต้องให้เพื่อนได้แต้มด้วย! นั่นคือนี่เป็นเกมของการช่วยกัน (แต่ชนะคนเดียวนะ) บางคนเหมือนจะช่วยแบบขาดทุนหลายครั้ง แต่จบเกมชนะ เราเล่นเกมแล้วได้ไอเดียครับ ได้แนวความคิด ที่จะเอามาปรับใช้ ผมมองว่าการเล่นบอร์ดเกมมันเหมือนการซ้อมใช้ชีวิตครับ เราจะได้ไอเดียว่าชีวิตจริงเราควรตีดสินใจยังไง